Daktiloya Çekilmiş Şiirler (Şiir)
Nilgün Marmara
Everest Yayınları,
İstanbul, Kasım 2006 (3. Baskı)
ISBN: 975-289-356-2,
171 Sayfa,
Ölümü okuyan, ölümü yazan ve sonunda da çok erken bir zamanda ölümü yaşayan bir insan Nilgün Marmara.
"Daktiloya çekilmiş şiirlerini" basılmadan önce kimler okudu, kimlerin haberi oldu bilmiyorum. Ama çok belli ki o bu şiirleri ölümü yaşarken yazmış.
Kendisi için değil ama "insanlık" için bir "imdat" çığlığı atmış bence. Ne yazık ki duyan olmamış. Ya da duyan olmuş ama onun bulduğu çözüme seçenek çözüm üretememiş.
29 yıllık kısa yaşamıyla bir "felsefe" sunmuş bize kitabın sonundaki şu dizeleriyle:
"... Çocukluğun kendini saf biçimde akışa bırakması ne güzeldi. Yiten bu işte."
Ve ölümü anlattığı bir şiirden bir bölüm:
Zamanı azaldı artık, zorlanmış bedenimin,
Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi...
Aşk, bağ ve hiçbir utkuyu düşünmeden,
Kalıvermeliyim öyle kaskatı!
(Ocak 1982 / "Savrulan Beden")
Aslında "kaskatı kalanlar" geride kalanlar oldu herhalde...
19.10.2010 / (909/36)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder